In bijna alle beschrijvingen van negentiende-eeuwse spelers vindt men ook de namen van de bekende schrijvers Dostojevski en onze eigen Eduard Douwes Dekker, alias Multatuli. Eerstgenoemde baarde opzien door zijn diepgaande beschrijving van het casino te Roulettenburg (pseudoniem voor Homburg). Multatuli ging zich met zijn bekende vurigheid toeleggen op het uitvinden van speelsystemen. AI hebben beide schrijvers, mede door hun onevenwichtigheid, veel van het geld dat zij met hun voortreffelijke werken hadden verdiend, op de groene tafels achtergelaten, toch is van hun spelervaringen te weinig bekend om er hier gewag van te kunnen maken. Bovendien behoorden zij zeker geen van beiden tot de grote of opzienbarende spelers. Bij de intrede van de twintigste eeuw met de explosie van verkeersverbeteringen, waardoor het casinobezoek geleidelijk binnen het bereik van de massa komt, ziet men de nabobs, die achteloos hun kapitalen op het groene laken smijten, meer en meer naar de achtergrond verdwijnen en plaats maken voor voorzichtige spelers. Hierbij komt dan nog de enorme uitbreiding van het aantal casino's door de liberalisering van de wetgeving in vele Europese landen. Hierdoor is het casino spel niet langer een tijdverdrijf voor de happy ew, doch het is een toeristische attractie voor duizenden geworden. Het komt nog slechts zelden voor dat men zich verdringt om een roekeloos inzettende speler.